Wostok – całoroczna stacja polarna należąca do Rosji (wcześniej radziecka), położona na Antarktydzie.Położenie i warunkiStacja znajduje się w głębi Antarktydy Wschodniej, 1260 km od najbliższego wybrzeża, na lądolodzie o grubości 3700 m, na wysokości 3488 m n.p.m. Krajobraz jest monotonny, nie występują tu żadne wychodnie skał ponad czaszę lodowca.Pod pokrywą lodową na której zbudowana jest stacja znajduje się jezioro Wostok, największe jezioro podlodowcowe na Antarktydzie.Klimat tego obszaru jest skrajnie niesprzyjający aktywności ludzkiej i życiu w ogóle. Powietrze jest rozrzedzone ze względu na dużą wysokość i stale ochładzane w kontakcie z lodowcem, mimo że promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni w lecie ma duże natężenie. Dzień polarny trwa od 21 października do 21 lutego, noc polarna od 23 kwietnia do 21 sierpnia. Średnia roczna temperatura powietrza to −55,4°C. Najwyższa temperatura zanotowana kiedykolwiek na stacji to −13,6°C. 21 lipca 1983 na stacji odnotowano najniższą zanotowaną na Ziemi temperaturę powietrza: −89,2°C. Wilgotność powietrza jest bardzo niska. Wiejące tu wiatry są znacznie słabsze niż te występujące w stacjach polarnych na wybrzeżach kontynentu, występuje tu głównie wiatr katabatyczny, choć docierają także wiatry związane z cyklonami nad Oceanem Południowym. Powietrze często jest bardzo przejrzyste, na niebie występują różnorodne chmury. Burze śnieżne są rzadkie, natomiast dosyć często występuje mgła śnieżna, zmniejszająca widoczność nawet do 1 metra.