Kafe Kaspar hevur alt tilfarið til eina hugnaliga løtu. Har er heitt og fjált at koma inn og so eru starvsfólkini barasta so blíð og avslappaði. Tú hevur óivað gingið framvið onkuntíð og hugt inn ígjøgnum vindeygað, og sæð hvussu hugnaligt har sær út. Eisini uttanífrá og eitt av tingunum mær nemliga dámar so væl, er at man sær fólkini tralla aftur og fram og tað er ikki á nógvum kafe'um í Føroym at tú gert tað. Kenslan av at verða mitt í býnum, men samstundis verða heima hjá gummuni, sum ger tær okkurt lekkurt til matna. Tí inni í Kafe Kaspar kanst tú nemliga spæla borðspøl ímeðan tú bíðar, ella ímillum kaffikopparnar. Eisini hava tey haft eina kurv við tógvi og stokkum, til tey ið dáma at gera okkurt handaligt saman við einum góðum práti. Tí haldi eg at Kafe Kaspar hevur okkurt øðrvísi at bjóða og hetta ger at tú kennir teg sum heima.