Partia Pracy Korei, w latach 1922 - 1945 Komunistyczna Partia Korei, w 1945 roku Komunistyczna Partia Korei Północnej – monopartia rządząca w Korei Północnej. Jedno z trzech istniejących ugrupowań politycznych w kraju, działające we Froncie Ojczyźnianym. Partia określa swoją ideologię jako dżucze. Według oficjalnych północnokoreańskich źródeł powołana została 10 października 1945 roku, po wycofaniu się wojska radzieckiego, w wyniku połączenia Komunistycznej Partii Korei Północnej oraz Nowej Partii Ludowej. Faktycznie została sformowana 30 czerwca 1949 z połączenia Partii Pracy obydwu Korei w Pjongjangu.HistoriaPowołanie partii i pierwsze lata działalności13 października 1945 roku utworzona zostało Północnokoreańskie Biuro Komunistycznej Partii Korei z Kimem Yong-bomem jako pierwszym sekretarzem. Struktury Biura podlegały Komitetowi Centralnemu Komunistycznej Partii Korei w Seulu z Pak Hŏn Yŏngiem na czele. Biuro po ówczesnym zastąpieniu Kima Yong-boma przez Kim Ir Sena zostało przekształcone w odrębną Komunistyczną Partię Korei Północnej. 22 lipca 1946 roku powołany został Demokratyczny Front na rzecz Zjednoczenia Ojczyzny który został politycznie podporządkowany ruchowi komunistycznemu. Kilka dni po utworzeniu Frontu, partia komunistyczna połączyła się z mniejszym ugrupowaniem komunistów, Nową Partią Ludową. 28-30 sierpnia 1946 a więc już po zjednoczeniu odbył się kongres założycielski Partii Pracy Korei Północnej. Sekretarzem generalnym nowego ugrupowania wybrany został dotychczasowy reprezentant Nowej Partii Ludowej Kim Tu Bong, Kim Ir Sen został wiceprzewodniczącym partii a zarazem jej faktycznym przywódcą.