Równina Dzbanów – teren o wielkim znaczeniu historycznym i kulturalnym w Laosie, zarzucony tysiącami kamiennych urn.Obszar ten leży na północnym krańcu Gór Annamskich, głównego pasma górskiego na Półwyspie Indochińskim. W związku z tym, że obszar ten był terenem zaciętych walk podczas wojny laotańskiej w latach 1954–1975, nazwą Równina Dzbanów obejmuje się zazwyczaj cały Płaskowyż Xiangkhoang, a nie jedynie stanowiska archeologiczne związane z tajemniczymi urnami.Legendy i archeolodzyArcheolodzy są przekonani, że urny, których powstanie datuje się na okres pomiędzy VI wiekiem p.n.e. a IX wiekiem n.e, są dziełem prehistorycznego ludu z grupy językowej mon-khmer, którego kultura jest w dzisiejszych czasach zupełnie nieznana. Antropolodzy i archeolodzy nie są zgodni, czy gigantyczne naczynia były urnami grzebalnymi, czy też służyły do przechowywania żywności lub wody.Według laotańskich opowieści i legend płaskowyż w zamierzchłej przeszłości zamieszkiwała rasa olbrzymów. Ich król imieniem Khun Cheung pokonał po długiej, krwawej, ale zwycięskiej bitwie swych nieprzyjaciół i kazał wykuć wielkie kamienne naczynia, w których warzono ryżowe wino lao lao, którym celebrowano triumf.Pierwszym naukowcem, który zbadał i skatalogował Równinę Dzbanów, była Madeleine Colani, archeolog z École française d'Extrême Orient. Miało to miejsce w latach trzydziestych XX wieku. Podczas badań Colani i jej zespół natrafili na jaskinię pełną szczątków ludzkich, w tym także częściowo spalonych, i prochów. Jej praca jest do dnia dzisiejszego uważana za podstawową na temat Płaskowyżu Urn, aczkolwiek w okresie późniejszym prace kontynuowali jej następcy.